We hebben onze tent opgezet in het hoge gras langs de Saar. De bodem is zacht en buiten is het stil. Na een lange dag fietsen vallen we daarom snel in slaap. Rond middernacht schrikken we wakker van geblaf. Omdat ik al bijna een jaar in mijn eigen bos woon kan ik het plaatsen: het is een ree. Het blaffen van een ree wordt schelden genoemd en deze ree doet dat vlak naast onze tent. Iedere paar minuten horen we het opnieuw. Kort daarna horen we een antwoord van een andere ree iets verder weg.
Laag aan de hemel staat een volle maan die het nachtelijke landschap verlicht in 50 tinten grijs
Omdat de blaas roept, heb ik een goed excuus om de tent even te verlaten en rond te kijken. Buiten is het magisch mooi. Laag aan de hemel staat een volle maan die het nachtelijke landschap verlicht in 50 tinten grijs. Boven de rivier hangen slierten mist die uitwaaieren over de velden. Vlak naast onze tent zie ik de spitse oren van een ree in het hoge gras die voor de zekerheid nog maar keer scheldt. Ik scheld niet terug.
Na een aantal dagen de regio Mullerthal te hebben verkend, is het tijd om te kijken wat er nog meer te doen is. We beladen de fietsen met onze rode en gele Ortlieb tassen en laten de auto voor een paar dagen achter op de camping. Door de sprookjesachtige bossen van het Mullerthal, dalen we af naar Echternach, waar we langs de oever van de Sûre (Sauer) naar Wasserbillig fietsen. Daar stappen we op het pontje om de Moezel over te steken die we volgen tot aan Konz, waar we onze weg vervolgen langs de schitterende Saar. Los van elkaar hebben we al eens langs de Moezel en de Sûre gefietst, maar hier bij Konz maken we samen een nieuwe ontdekking.
Langs de Moezel en de Saar
De VeloRoute SaarLorLux gaat voornamelijk door de gemakkelijk te fietsen rivierdalen van de Saar, Moezel en Sûre en voert ons door Luxemburg, Duitsland en Frankrijk. Een prachtige internationale ervaring na zo lang te hebben doorgebracht in Nederland. De gehele route is bijna 500 km lang en gaat langs valleien en meren, door wijngaarden en bossen en door de historische steden Saarbrücken, Metz, Luxemburg en Trier. Het grootste deel van de route gaat over vrij liggende fietspaden en rustige wegen. Wij volgen deze route maar voor een deel.
Langs de Moezel en de Saar zijn de door de zon beschenen steile hellingen in cultuur gebracht met schitterende wijngaarden. Hier komt onder andere de Riesling vandaan. Fietsen langs de Saar is een feest. De route is vlak, autoluw en het landschap schitterend. De Saar ontspringt net als de Moezel in de Franse Vogezen. Een groot deel van de rivier loopt door de industriegebieden van het Saarland. Deze Duitse deelstaat dankt haar naam aan de rivier. Steden waarvan Saarbrücken de belangrijkste is, ontwikkelden zich tot industriesteden. Dit deel van de Saar laten we aan ons voorbij gaan.
Fietsen langs de Saar is een feest. De route is vlak, autoluw en het landschap schitterend
Het deel tussen Konz en Merzig is anders dan het zuidelijke deel van de Saar. In grote lussen slingert de rivier zich hier tussen de beboste heuvels door. Al kronkelend door met wijngaarden begroeide steile hellingen, fietsen wij zuidwaarts langs de oever van de Saar. Dit deel van de rivier is een prachtig einde van een mooie fietsdag. Hier belonen we ons met een prachtige zonovergoten kampeerplek, waar alleen de reeën die zich druk maken over onze aanwezigheid.
Terug naar Luxemburg
Voorbij Merzig slaan we rechtsaf. Over de waterscheiding tussen de Saar en de Moezel, rijden we op de Frans-Duitse grens die wordt gemarkeerd door de beeldenroute Steine an der Grenze. De panorama’s over het Duitse en Franse platteland zijn schitterend. Zelfs de vele windmolens kunnen dat niet veranderen. We dalen af door de wijngaarden rondom Schengen, waar we een stukje noordelijker de Moezel weer oversteken om terug in Luxemburg te komen. Door de wijngaarden van Remich slingeren we weer omhoog, genietend van de vele schitterende panorama’s vanaf de heuvels. Dit komt echter wel met een prijs, want uitzichten krijg je nooit cadeau. What goes up must come down, maar in een heuvelland werkt dit gezegde ook de andere kant op.
Vooral Mette is blij als we de heuvels achter ons laten en over een schitterende route langs de Alzette dwars door Luxemburg stad rijden. Het is de hoofdstad en grootste stad van het Groothertogdom Luxemburg en er wonen iets meer dan 100.000 inwoners. De inwoners houden zich bezig met bankieren, Europese dingen en juridische zaken. Zij zijn daarmee de rijkste inwoners ter wereld geworden. Het gemiddelde inkomen ligt er 4 keer zo hoog als in Nederland en twee keer zo hoog als in de nummer 2 (Noorwegen).
Luxemburgers zijn de rijkste inwoners ter wereld
De stad ziet er dan ook schitterend uit, waarbij vooral de hoogteverschillen opvallen. Doordat het centrum van Luxemburg-Stad tegen de heuvels is gebouwd, bestaat de hoofdstad uit diverse niveaus. De oude wijk Grund – waar de rivier de Alzette doorheen stroomt – ligt bijvoorbeeld tientallen meters lager dan de Oberstadt. Helaas voor Mette moeten we echt omhoog om van het uitzicht over de stad te genieten, waarbij ik blijf herhalen ‘What goes up must come down‘.
