De lucht is geel van het vele zand dat uit de zandwoestijn komt aanwaaien. Door de straten slingeren sluiers van stof. De paar mensen die zich zonder auto op straat begeven beschermen hun gezichten tegen de zandstralen. Vanuit onze comfortabele hotelkamer horen wij de wind gieren en brullen. Ieder weldenkend mens zou er wel twee keer over denken voordat hij deze zandstorm buiten zou trotseren. Maar wij zijn fietsers met al ruim twee weken tegenwind. Als de windrichting dan een keer meezit moeten we er van profiteren. Geen zandstorm kan ons nog binnen houden.

In de gele waas doemen links en rechts silhouetten van kamelen op, hun kont gekeerd in de richting van de wind

Met ruim 30 kilometer per uur worden we door de wind voortgestuwd door een landschap dat is gehuld in een mysterieus gelige dichte mist. Het zicht is gereduceerd tot enkele tientallen meters. Het zou zo maar een scène uit Mad Max kunnen zijn. In de gele waas doemen links en rechts silhouetten van kamelen op, hun kont gekeerd in de richting van de wind. We zijn van top tot teen bedekt in beschermende kleding, maar nog steeds worden we gestraald door zand en gruis. Stof kruipt in alle hoeken en gaten. Het zal nog wel even duren voordat we weer stofvrij door het leven kunnen gaan.

Na de bergen van Dhofor zijn we in de lege en vlakke woestijnwildernis van Al Wusta terechtgekomen. Honderden kilometers fietsen we door een vlak en monotoon gravellandschap, waar incidentele bomen met bijzondere kronen zorgen voor enige variatie. De weinige nederzettingen die we passeren lijken te worden bevolkt door Omani die de boot hebben gemist. In stoffige hokken waar we geiten vermoeden, blijken soms Bangladeshi te wonen die via Manpower Recruitment hier terecht zijn gekomen. Ingehuurd als huishoudelijke hulp bij Bedoeïen, of als personeel voor de paar shopjes die er hier zijn te vinden.

In de uitgestrekte leegte van Al Wusta zijn de plaatsen waar we water en proviand kunnen vinden dun gezaaid. Om niet zonder water te komen zitten, moeten we iedere dag meer dan 80 kilometer overbruggen. Door de permanente harde tegenwind is dit nog een hele uitdaging. Echt leuk is het ook niet om tegen een razende wind in te trappen door een weinig inspirerend landschap, waarin de kilometers tergend langzaam voorbijgaan. Hoe veel fijner zou het zijn om deze wind in de rug te voelen? Hoe anders zouden we dit landschap dan beleven?

Echt leuk is het ook niet om tegen een razende wind in te trappen door een weinig inspirerend landschap, waarin de kilometers tergend langzaam voorbijgaan

Gelukkig hoeven we ons niet nodeloos te kwellen. Er is bijna geen ander verkeer, maar de weinige auto’s die er rijden zijn voor 80 procent van het type Toyota Hilux Pick-Up. Weinig is er na een lange dag zwoegen en zweten lekkerder dan met de wind in de haren, achterin een pick-up, door de woestijn te suizen. Als we bij het afscheid ook nog eens twee verse vissen cadeau krijgen, kan de dag al helemaal niet meer stuk. Zo kunnen we de dag toch nog afsluiten met een kampeerplek op een mooie locatie. Dit keer geen pasta met tonijn uit blik, maar pasta i pesco.

We genieten van de schitterende kampeerplekjes die we iedere keer weer weten te vinden. Onopgemerkt blijven we echter zelden. Omdat de Omani zelf zo min mogelijk werken, houden ze veel tijd over om hun nieuwsgierigheid te voeden. Het nieuws van twee fietsers door de woestijn moet als een lopend vuurtje door de regio gaan. Ook al staan we nog zo goed verborgen en dimmen we onze lichten, vaker wel dan niet komt er wel een auto vol Omani die even bij ons komt buurten. ‘Salaam Alaikum, how are you?’ Na het uitwisselen van beleefdheden weten ze genoeg en is de gezelligheid al weer voorbij. De Omani blijven niet plakken.

Reizen door Oman hoeft niet duur te zijn, als je tenminste de dure hotels weet te vermijden. Het land is een walhalla voor vrij kampeerders. Kamperen doen we op de mooiste plaatsen. Gratis en voor niets. In de woestijn, beschut in ondiepe kloven en geulen of achter een heuvel van zand. Maar meestal op één van de ontelbare witte stranden. Soms met tientallen blauwe vissersbootjes en een hoop activiteit, soms geheel verlaten. Na een dag zweten op de fiets is een duik in het heldere water van de Indische Oceaan een heerlijke traktatie. Met één frisse duik is al het stof, zand en zweet weer verdwenen.