Doordat de fietspaden langzaam maar zeker dichtslippen met geëlektrificeerde ouderen, die twee-aan-twee van knooppunt naar knooppunt fietsen, ben ik op zoek gegaan naar rustiger wegen en paden. In
Met klamme handjes rijden we over de ringweg van Mekka. Rechts zien we de enorme klokkentoren van Al-Haram, de meest heilige plek van de islamitische wereld. Hier bevindt
De Arabische rap dreunt op vol volume uit de blikkerige luidsprekers, die uit de open ramen galmen van de gare Toyota Landcruiser, waarmee we door een kloof vol
Ruw worden we gewekt door het licht van een felle schijnwerper die in onze tent schijnt. Autoportieren gaan open en klappen weer dicht. Harde stemmen klinken in het
Andermaal ploeter ik zwetend de berg op. Ik duw en sleur mijn fiets tegen de onmogelijke steile helling omhoog. Ik heb vandaag al 1.200 hoogtemeters in de benen
De lucht is geel van het vele zand dat uit de zandwoestijn komt aanwaaien. Door de straten slingeren sluiers van stof. De paar mensen die zich zonder auto
Helikopters vliegen af en aan om de berghutten en kleine dorpen te bevoorraden die alleen door de lucht of over onmogelijke steile paden zijn te bereiken. De helikopters
Honderden kilometers hebben we gefietst door de golvende Centrale Hooglanden van Madagaskar. Honderden kilometers door een landschap dat door mensenhanden is vormgegeven. Een landschap gecultiveerd voor de teelt
Van rustig fietsen is in Madagaskar geen sprake. ‘Vazaha! vazaha!’, klinkt het vanuit opgewonden kinderkeeltjes. Al van verre zijn we gespot door de kinderen die breed lachend naar
Je bent niet in Cuba geweest als je niet in een klassieke Amerikaanse auto hebt gereden. We zijn dan ook erg tevreden als onze taxi naar Trinidad een
Fietsen in Cuba stelt ons voor een aantal uitdagingen. Idealiter stappen we elke ochtend zo vroeg mogelijk op de fiets. Als het buiten nog fris en koel is.
