Noorwegen | Back to nature
22 augustus 2019
2 reacties
Na een half uur krachtig roeien zijn we nog niet eens halverwege. Met iedere slag komen we verder, maar door de harde wind niet dichterbij de overkant. Een
Na een half uur krachtig roeien zijn we nog niet eens halverwege. Met iedere slag komen we verder, maar door de harde wind niet dichterbij de overkant. Een
We staan al enkele minuten stil langs de kant van de weg. Het hoge gras wuift zachtjes in de wind. Er lijkt wat te bewegen, maar horen doen
Helikopters vliegen af en aan om de berghutten en kleine dorpen te bevoorraden die alleen door de lucht of over onmogelijke steile paden zijn te bereiken. De helikopters
Ploeterend door het rode mulle zand, proberen we ons door het dorp te worstelen waar we door een groeiende groep krijsende, cadeaus en bonbons eisende kinderplaag worden belaagd.
Honderden kilometers hebben we gefietst door de golvende Centrale Hooglanden van Madagaskar. Honderden kilometers door een landschap dat door mensenhanden is vormgegeven. Een landschap gecultiveerd voor de teelt
Van rustig fietsen is in Madagaskar geen sprake. ‘Vazaha! vazaha!’, klinkt het vanuit opgewonden kinderkeeltjes. Al van verre zijn we gespot door de kinderen die breed lachend naar
Stipt op tijd staat de ‘colectivo’ voor de deur om mij naar Chã das Caldeiras te brengen. Toeterend rijden we een paar rondjes door de smalle straatjes met
Je bent niet in Cuba geweest als je niet in een klassieke Amerikaanse auto hebt gereden. We zijn dan ook erg tevreden als onze taxi naar Trinidad een
Fietsen in Cuba stelt ons voor een aantal uitdagingen. Idealiter stappen we elke ochtend zo vroeg mogelijk op de fiets. Als het buiten nog fris en koel is.
Het is een bijzondere ervaring om door Havana te struinen. Felrode Pontiacs en hemelblauwe Chevrolets staan te glimmen tussen half of volledig ingestorte koloniale gebouwen langs lange rechte
Rode, gele en oranje bladeren dwarrelen naar beneden. Soms maar enkele, maar na een zachte windvlaag met een heleboel tegelijk. Op de grond ligt een dikke laag van
De straten van Sevilla zijn verlaten als we vanaf Plaza de España teruglopen naar ons appartement in de wijk Triana. Wonderlijk hoe snel het leven uit de stad